I tym dzieciom postanowiłyśmy spróbować pomóc.

Za teren działania wyznaczyłyśmy sobie okolice Łochowa, bo akurat ten rejon jest nam bliski, (niedaleko znajduje się Dom Dziecka Julin, a jedna z naszych klubowych koleżanek prowadzi firmę na tym terenie) mamy tam dobre rozeznanie i tutaj mogłyśmy dotrzeć bezpośrednio do tych, którzy naprawdę tej pomocy potrzebują.

Zaczęła się praca nad ustaleniem  planu działania.
Cel na początek został wyznaczony - wyjazd wakacyjny. Przede wszystkim dzieci spędzą fajne wakacje. Dla niektórych wyjazd ten będzie pierwszym w życiu. Poza standardowymi zajęciami kolonijnymi wyjazd ten miał także ukryty program terapeutyczny, mający na celu otworzenie dzieci. Zaczęłyśmy działać. Wyznaczyłyśmy sobie grupę docelową -  gimnazjum klasy 1-2 – czyli dzieci, z którymi przeważnie jest najwięcej problemów.

• Środki – jak zwykle z tym najtrudniej sobie poradzić. Napisałyśmy dwa projekty:
  • program dofinansowania akcji teatralnych w czasie wakacji 
  • program dofinansowania żywienia kolonii przez kuratorium. 

• Wybór dzieci – tu nam przyszła z pomocą szkoła, a szczególnie pani pedagog, która przygotowała listę dzieci, najbardziej tej pomocy potrzebujących. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej potwierdził, że są to dzieci objęte pomocą socjalną.

• Gdzie i kto ma ten wyjazd zorganizować?

Same, bez doświadczenia nie podjęłybyśmy się takiego zadania. I tu kolejny szczęśliwy traf. Koleżanka poleciła nam wyjazdy kolonijne organizowane przez Fundację „Nie tylko Myśl”. Wyjazdy te mają naprawdę ciekawy program – nie tylko zajęcia teatralne, ale również założenia wychowawcze, takie jak: integracja, samodzielność i zaradność, tolerancja, reagowanie na zło, kultura dnia codziennego itp. Miejsce kolonii też zostało ustalone – ośrodek agroturystyczny w Istebnej. Radością napawał nas fakt, że środków wystarczyło na udział 12 dzieci, a fundacja dodatkowo sfinansowała jeszcze dwójkę!

A oto fragmenty rozprawki jednej z uczestniczek z poprzednich lat: "…samodzielnie ułożyliśmy regulamin, zwany tutaj kontraktem. Przez następne dni wstawaliśmy o ósmej. Dzień zaczynał się od toalety i sprzątania pokoju, ponieważ braliśmy udział w konkursie czystości.
Po śniadaniu zazwyczaj jeździliśmy zwiedzać Istebną i jej atrakcyjne okolice. Zwiedziliśmy takie miejsca jak skocznia „Malinka” im. Adama Małysza w Wiśle, zamek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Wiśle, trójstyk polsko-czesko-słowacki, Chlebową Chatę w Górkach Małych, Muzeum Drukarstwa w Cieszynie, Semafor w Bielsku Białej, Izbę Pamięci Jerzego Kukuczki. Na Czantorię mogliśmy wjechać wyciągiem lub wejść pieszo. Niektórzy mogą się też pochwalić uczestnictwem w  8-godzinnej wyprawie na szczyt Stożek Wielki (978m n.p.m.).
Poza podróżami braliśmy codziennie udział w zajęciach teatralnych prowadzonych przez panią Karolinę. Początkowo niektórzy podchodzili do nich sceptycznie. Gdy jednak pani Karolina pokazała parę profesjonalnych ćwiczeń, chętnie braliśmy w nich udział. Uczyliśmy się improwizacji na scenie, poprawiliśmy swoją dykcję, opanowywaliśmy ruch sceniczny. Z dnia na dzień było widać ogromne postępy. Co bardzo ważne - otworzyliśmy się przed sobą i bez wstydu uczestniczyliśmy w przeróżnych scenkach. Na koniec wystawiliśmy wcześniej przygotowany program. Oglądali go nie tylko uczestnicy kolonii, ale i gospodyni naszego ośrodka z rodziną. Z radością możemy stwierdzić, że podobało im się. Nawet bardzo.
Sporo nauczyliśmy się też o uczuciach naszych i innych. Pani Ewa wyjaśniła nam wiele prostych, ale nie do końca zrozumiałych przez nas tematów. Dowiedzieliśmy się, co to jest konflikt i jak go rozwiązywać. Braliśmy udział w wielu zabawach integracyjnych. Nie zabrakło oczywiście dyskotek, na które śmiesznie przebieraliśmy się. Muzyka była świetna, zabawa też.
Gdy przyszedł dzień odjazdu, uporządkowaliśmy pokoje i pożegnaliśmy się z gospodarzami. Było dużo płaczu i miłych słów. Droga do Warszawy była dość smutna. Ciężko przeżyliśmy rozstanie  z naszymi opiekunami i ich pomocnikami: Magdą, Dominikiem i Mateuszem. Nie chcieliśmy wracać do domu.  To były niezapomniane chwile. Chętnie przeżylibyśmy je jeszcze raz. Dzięki tym koloniom tegoroczne wakacje zaliczamy do udanych."

Czy cel został osiągnięty?

Wydaje nam się, że tak. Rozmawiałyśmy z panią pedagog, która przekazała nam informacje, że widzi zmiany na lepsze w zachowaniu dzieci po powrocie z wakacji. Zostały one wyrwane z ogólnie panującego marazmu. Generalnie można powiedzieć, że dzieci otworzyły się i uaktywniły. Kilkoro z nich nawet zapisało się do kółka teatralnego!

Aktualnie LC Warszawa Arka prowadzi następujące działania w Łochowie i okolicach:

1. we współpracy z jedną ze szkół i z Ośrodkiem Pomocy Społecznej przygotowujemy akcję zbierania ubrań i sprzętu dla potrzebujących rodzin;
2. prowadzimy rozmowy z Gminą, która ma przeznaczyć  lokal w aktualnie remontowanym budynku Straży Pożarnej na miejsce, gdzie będzie można zorganizować zajęcia wyrównawcze, terapeutyczne i rozwijające dla dzieci z okolic Łochowa – w rejonie szczególnie dotkniętym biedą i bezrobociem;    
3. plany na wakacje 2015 - W tym roku już udało nam się zebrać pieniądze na wyjazd dla ok. 20 dzieci. Zmotywowani tym sukcesem na pewno będziemy akcję kontynuować. Podobnie jak w zeszłym roku kontynuujemy współpracę z fundację „Nie Tylko Myśl” – przygotowujemy specjalny program „Kolonia Liderów” tylko pod kątem naszych dzieci ze zdobywaniem konkretnych umiejętności – np. pomocnik wychowawcy. Nawiązałyśmy kontakt z radnymi, którzy maja nas wspierać w Gminie przy staraniach o dodatkowe finansowanie z tak zwanego „korkowego”. Będziemy się też starać o fundusze w ramach małych grantów w Urzędzie Miasta.

Lions Club Warszawa Arka ma status OPP i w tym roku uchwaliłyśmy, że cały przychód z 1% podatku PIT, który otrzymamy, przeznaczymy na organizację zajęć i wakacji dla dzieci z okolic Łochowa, znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji życiowej.

Zachęcamy wszystkich do przeznaczenia swojego 1% podatku PIT na nasze cele.
Wpiszcie nasz numer KRS do swojego PIT-a → KRS 0000202446 !

Hanna Sobiech
Prezydent LC Warszawa Arka
kadencji 2014/2015